“Ik wilde echt graag weg uit Brabant. Vooral waar ik woonde leven vrij simpele mensen. Als jij dan creatief bent én queer word je heel erg bekeken.”
Aan de Boezemsingel in Kralingen woont de 22-jarige Rijn (hen/hun), de eerste student die wordt geïnterviewd voor de serie: Op bezoek bij. Rotterdam is een rijke studentenstad met veel verschillende groepen studenten. In deze serie willen we jou een kijkje geven in het leven van Rotterdamse studenten!
Rijn is eerstejaars student aan de Willem de Kooning Academy (hierna WdKA) bij de opleiding Fine Arts. De kunstzinnige richting is goed te zien in de kamer die lijkt op een mini expositie vol met posters, stickers en tekeningen. Spot de Banksy banaan aan de muur!
Met Rotterdam als art hotspot van Nederland is deze stad een goede plek om je te nestelen als artiest. “Ik wilde echt graag weg uit Brabant. Vooral waar ik woonde leven vrij simpele mensen. Als jij dan creatief en queer bent wordt je heel erg bekeken. Hier gebeurt dat ook wel eens, maar daar spring je er toch wel extra uit.”
In Rotterdam voelt Rijn erg veel support van de WdKA om ruimte te krijgen voor het ontwikkelen van diens eigen identiteit. “Ik heb heel erg het idee dat WdKA een goed vangnet biedt. Ik heb wel eens moeite gehad om naar de lessen te gaan door persoonlijke omstandigheden en daar waren ze altijd heel meelevend over.”
En dat doen ze voor iedereen. ‘’We hebben een team van counselors. Zelfs mensen die specifiek gericht zijn op ADHD. Je kan daar zelf makkelijk een afspraak mee maken en het zijn fijne mensen.’’
Een mooi systeem van de WdKA, maar niet alleen de hogeschool zet zich in. De studenten zelf tonen ook veel initiatief om de hogeschool een plek voor iedereen te maken. Zo is er recent een BIPOC (black indigenous people of colour) groep opgericht. Ook zijn er op de Willem de Kooning andere studentenorganisaties zoals SPIN, die zich inzet voor klimaat, en WdKA haven als sociaal initiatief. Zij zorgen ervoor dat zoveel mogelijk mensen zich thuis kunnen voelen op de WdKA.
Dit gebeurt volgens Rijn niet overal. “Wat ik storend vind is als je scrolt op Facebook en huisadvertenties ziet staan met ‘no internationals’, dan raak ik wel teleurgesteld in de Rotterdamse student. Ik denk dat mensen uit ongemakkelijkheid geen Engels willen praten. Uit gemak kiezen mensen er dan voor om iemand anders maar uit te sluiten, maar dat is erg kort door de bocht. Je moet even door het ongemak heen.’’
Diversiteit is dus belangrijk: hoe zit het met diens eigen kring? Bestaat die uit verschillende groepen studenten? “Vorig jaar toen we midden in de lockdown zaten waren er niet heel veel opties. Toen ging ik voornamelijk om met mensen van de opleiding en mijn eigen cirkel, maar nu is het eigenlijk veel uitgebreider. Ik ken via via ook weer mensen van bijvoorbeeld de Erasmus universiteit.”
De lockdown heeft er ook voor gezorgd dat het studenten uitgaansleven even op stil staat, juist de plek waar verschillende groepen elkaar tegen kunnen komen. “Als ik op feestjes ben is het altijd met een groep die mij bekend is. Ik ben wel een paar keer naar andere feestjes geweest, maar WDKA-feestjes zijn toch wel anders. Dat is alles wat ik ken. Dus als ik dan bij een ander feestje binnen loop, wat echt zo’n studenten soos is met veel bier en foute muziek. Daar ga ik niet altijd even goed op.’’
Zo zie je de diversiteit van de stad op verschillende plekken terugkomen. Rijn voelt zich erg thuis in het midden van deze verscheidenheid. Iedereen heeft zijn eigen plekje. Waar voel jij je het meest thuis?
Geschreven door Mitra Salehivand Shehni
